Odpowiedź:
Choroba Parkinsona jest chorobą przewlekła i niestety postępującą, pobyt w szpitalu i związany z nim lęk może nawet nasilić część objawów. W związku ze stanami lękowymi proponuję konsultacje w Poradni Chorób Pozapiramidowych przy ul. Banacha 1a lub konsultację psychiatryczną. Czy lęki pacjentki wynikają z koszmarów sennych i obecności halucynacji? Ostatnie objawy mogą być związane ze zbyt dużą dawką leku, szczególnie przyjmowaną wieczorem. Jeszcze raz proponuję konsultacje w powyższej Poradni lub konsultacje w Poradni działającej przy naszej fundacji.

Odpowiedź:
Napady pocenia i zaburzenia termoregulacji w tym nadwrażliwość na zimno są jednym z dodatkowych poza ruchowych objawów choroby Parkinsona. Występują one najczęściej wtedy, gdy spada poziom leku. Niestety nie ma właściwego leczenia,  które mogłoby zapobiec tym stanom. Można spróbować zwiększyć wieczorną dawkę leku w postaci o powolnym uwalnianiu tj. Sinemetu CR lub Madoparu HBSo ile u chorego nie występują koszmary nocne związane z przedawkowaniem leku. Ponadto wskazane jest by pościel, pod którą śpi pacjent była lekka  i wykonana jedynie z włókien naturalnych. W sklepach sportowych są specjalne „przeciwpotowe” koszulki. Ponadto można zastosować preparaty antyperspiracyjne na miejsce najbardziej pocące się (preparaty dostępne są w aptekach np. Antidral). Wskazana jest także kontrola hormonów tarczycy, morfologii krwi z rozmazem ręcznym oraz OB, dlatego, że nadpotliwość może być także objawem innych chorób.

Odpowiedź:
Wskazane jest zwiększenie ostatniej dawki leku w postaci o powolnym uwalnianiu tj. Madoparu HBS lub Sinemetu CR. Ponadto, jeśli obudzi się Pan w nocy może Pan przyjąć jeszcze jedna dawkę leku i popić go wodą ( lek powinien znajdować się na nocnym stoliku obok lóżka by nie musiał Pan wstawać). Takie postępowanie jest może być zalecone jednak jedynie wtedy gdy u chorego nie występują koszmary nocne związane z przedawkowaniem leku.

Odpowiedź:
Zaparcia mogą być jednym z objawów choroby Parkinsona, ale mogą także być zwiastunem chorób układu pokarmowego, dlatego wskazana jest konsultacja gastroenerologa (badanie per rectum, badanie kału na krew utajoną, OB, ewentualnie sigmoidoskopia). W przypadku zaparć należy zmienić dietę tj.  włączyć do niej otręby pszenne, jogurty,  ciemne ziarniste pieczywo, surówki z buraków gotowanych, ograniczyć mięso, białe pieczywo i czekoladę. Ponadto można zastosować laktulozę dostępną w aptece 2 lub 3 razy dziennie po 15 ml (łyżka), o ile Pana żoną nie choruje na cukrzycę.

Odpowiedź:
Być może należy zwiększyć dawkę otrzymywanych leków, niestety nie napisała Pani jaki lek i ile razy dziennie pacjent otrzymuje. Ponadto należy pamiętać by lek przyjmować nie z jedzeniem tylko 40-60 minut przed lub po posiłku, co ułatwia jego wchłanianie. Przyjmowanie posiłków powinno odbywać się wtedy, kiedy pacjent czuje się najlepiej. U większości chorych występują fazy „on” tj. stosunkowo dobrego samopoczucia i fazy „off” wtedy kiedy pacjent jest bardzo sztywny. Ważne by większość trudnych dla chorego czynności odbywała się w fazie „on”, która najczęściej występuje w 90-120 minut po przyjęciu leku.

Odpowiedź:
Decyzja o włączeniu Madoparu i wycofaniu Selerinu jest moim zdaniem słuszna, Selerin ma bowiem bardzo słabe działanie.  Niestety u części chorych występuje alergia na leki w tym na Madopar i być może biegunki są jej objawem. Madopar ponadto powinien być zażywany, co najmniej w 3 dawkach na dobę np. Madopar 3x125mg HBS minimum 40 minut przed posiłkiem lub 40 minut po posiłku, tj. Madoparu nie zażywamy z jedzeniem lub zaraz po ( to jest bardzo ważne!!!). Proponuje także tymczasowe wycofanie z diety produktów mlecznych i surowych warzyw i owoców. W przypadku alergii na Madopar można zamienić leczenie na Sinemet CR 3x1/2 tabl na dobę, także pamiętając o tym by przyjmować go nie z jedzeniem tylko 40-60 min. przed lub po posiłku. Jeśli biegunki będą się utrzymywały należy stopniowo pod kontrolą lekarza odstawić leczenie (zmniejszać należy o 1 dawkę leku, co tydzień) to pozwoli odpowiedzieć na pytanie czy biegunki są związane z otrzymywanym leczeniem. W przypadku utrzymywania się biegunek lub zaparć konieczna jest konsultacja internisty i szczegółowe badanie przewodu pokarmowego.